-
- okudum
- okuyorum
- okumak istiyorum
-
youreads puanı (8.18)
"modern zamanların başyapıtı" olarak değerlendirilen bu eser, "ahlâk dışı" ve "açık saçık" bulunduğundan abd'nin birçok tutucu bölgesinde uzun süre yasaklı kaldı. hâlâ bazı amerikan kütüphanelerinde yasaklı kalmasına rağmen, kitabın yasaklanması günümüzde ilginç bir hal almıştır: abd'de lise düzeyinde en çok yasaklanan kitap olmasına rağmen aynı zamanda en çok okutulan kitaptır.
kitap, anti-kahraman holden caulfield'ın okuldan atılmasıyla başlayan süreci holden'ın kendi ağzından anlatır. stylist.co.uk sitesi tarafından "en iyi ve en ironik 100 giriş cümlesi" listesinde romanın giriş cümlesi birinci sırada yer alırken "en iyi 101 kapanış cümlesi" listesinde on beşinci sırada yer aldı."
-
"gidip heriflerin hayatını kurtarsan bile, bunu, onların hayatını gerçekten kurtarmak için mi, yoksa o iğrenç filmlerdeki gibi, felaket iyi bir avukat olduğun için herkesin sırtını sıvazlayıp seni tebrik etmesi için mi yaptığını nereden bileceksin? sorun da bu işte; asla bilemeyeceksin."
cümleleriyle 'ah be insanız be' dedirtmiş, gün içinde kafamın içinde "asla bilemeyeceksin-ceksin-eksin-sinnn" şeklinde yankım yankım yankılanmıştır -
gönülçelen -
gerçekten sarhoş olduğum zaman hep yaptığım gibi, yine başladım kendi kendime, karnımdan vuruldum diye saçmalamaya. barda karnından vurulmuş olan yegane herif bendim. kanım ortalığa akmasın diye, elimi ceketimin altından mideme bastırıyordum. yaralı olduğumu hiç kimse bilmesin istiyordum. yaralı bir orospu çocuğu olduğumu hiç belli etmiyordum.
her neyse, hep, büyük bir çavdar tarlasında oyun oynayan çocuklar getiriyorum gözümün önüne. binlerce çocuk, başka kimse yok ortalıkta, yani-benden başka. ve çılgın bir uçurumun başında durmuşum. ne yapıyorum, uçuruma yaklaşan herkesi yakalıyorum; nereye gittiklerine hiç bakmadan koşarlarken, ben bir yerden çıkıyor onları yakalıyorum. bütün gün yalnızca bu işi yapıyorum. ben, çavdar tarlasında, çocukları yakalayan biri olmak isterdim. çılgın bir şey bu, biliyorum, ama ben yalnızca böyle biri olmak isterdim. biliyorum bu çılgın bir şey
içerisinde bunlar ve bunlar kadar harika bir sürü şey barından harika kitap. -
yirmi yaş civarında tavsiye usulü okumuştum. tesiri pek fazla olmamıştı. üzerinden neredeyse bir yıl geçmişti. hatırladığım kadarıyla da ikindi vakti. yatağıma uzanmış öylece yatıyordum. eski sevgilim vardı aklımda, gün içinde kavga ettiğim en yakın arkadaşım, annemin evden gidişi, dedemin cenazesinde ağlayamayışım, göçmen evinde yediğim tadını asla unutamadığım babaannemin zeytinyağlı sarması, çocukluğumun geçtiği sokak ve tanrı. göz göze geldik o an çavdar tarlasında çocuklar ile yeniden. sanki dünya biraz daha yavaş dönmeye başladı o an. zaman kendi boşluğunda asılı kaldı. sanki holden karşımdaydı, kitaba dokunduğumda yanımda, kutsal bir şeyi sarmalar gibi göğüs kafesime yerleştirip ağlamaya başladığımda tam içimde. sakın kimseye bir şey anlatmayın diyordu, herkesi özlemeye başlarsınız sonra. özledim, ne var ve ne yoksa. kim gelmiş ve kim gitmişse. dedemi, annemi, çocukluğumun sokağını, ilk kırdığım oyuncağımı, babaannemin zeytinyağlı sarmasını, ilk sevgilimi, ikincisini, üçüncüsünü, kendimi özledim en çok da. o an telefon açıp küfretmek istediğimi hatırlıyorum j.d.'ye, karşılıklı içmek istediğimi ya da sadece anlatmak istediğimi. herkesi özlüyordunuz, istisnasız, herkesi ve her şeyi. bu lanet kitap tek şahidim olmuştu o gün. bir kitap kahramanı nasıl canlanır da sarılır insana o gün anlamıştım. yıllar önceydi ve ikindi vaktiydi. çavdar tarlasında çocuklar ve ben. tarihin akışını değiştiren birçok olayda bu kitabın rolü olduğunu çok duymuşum ama ilk kez orada anladım. şerefe j.d. şerefe benim hüzünlü dostum. -
gecen gun arkadasimda yine bu yazara ait olan "9 öykü" kitabini gordum , j.d salinger yazisini gorunce durdum, bekledim, kitabi elime alip dokundum. hafizam pek iyi degildir okudugum kitaplari hatirlama konusunda ama o duyguyu hemen hatirladim özlemle karisik hüzün gibiydi oyle gecti iste. bir kac gun sonra burada baslikta kitabi gorunce de hemen bakayim dedim ve biraz okuyunca hemen aklima geldi o tarifi belirsiz duygunun sebep oldugu sayfalar . yagmur yagiyordu , insanlar semsiyenin altinda ama o islaniyordu , mezardaki kizkardesi tek basina yagmurda islaniyordu ve semsiyesi de yoktu. okudugum gunden sonra zaten pek sevmedigim yagmurlar bazen aci vermeye de baslamisti. üstelik ankarada da cok yagmur yagiyordu. -
yeteri derecede ingilizce bilseydim çok daha lezzetli olacak kitaptır...
türkçesi de güzeldi ama tam anlamıyla yeterli değildi sanki...
yine de caulfield çok şeker bir anti kahramandı benim için...
okuyun derim... -
salinger'in holden kisvesi altında topluma dair çok isabetli tespitlerinin olduğu kitap. insan ikiyüzlülüğü, sahtekarlığı, gündelik yaşam telaşesinin anlamsızlığı; holden karakterinin 17 yaş saflığı, cahil cesareti ve umursamazlığıyla birleşince ortaya bu leziz hikaye çıkmış işte. -
amerikan edebiyatını sevmediğim gibi uzak durmaya çalıştığımı da söyleyebilirim. amerikan ingilizcesinden olsa gerek üslupları pek ilgimi çekmiyor ve genellikle sığ buluyorum. kanım kısmen bu kitap için de geçerli.
kitap her şeyden önce yazıldığı dönemin gençlerini resmetmekte başarılı. tüm başarısı da benim için bu kadar. üst kültürümüz avrupa ve amerika olsa da bir türlü içine giremedim kitabın ve film izler gibi başlayıp bitti kitap. eh film de amerikalıların en iyi yaptığı şey zaten. kitabın anavatanı için ehemmiyeti -en azından bizim için- onu overrated yapmış bana kalırsa. -
eğer her kış parktaki kuğuların donup donmadığı endişesi ile uyanip hızlıca parka giden ve kontrol eden ben gibiyseniz kitapta ne aradığınızı bilmeden onu bulmanız kaçınılmaz olacaktır. -
orjinal adının "catcher in the rye" olduğu ; can yayınlarınca çok yaygın bir baskıyla "gönülçelen" adıyla yayınlanıp, daha sonra yapı kredi yayınlarınca "çavdar tarlasında çocuklar" adıyla tekrar çevrilen ; ama acaba aslında en doğru çeviri şu mu olurdu dedirtendir : "çavdarçelen"