biz'in bana kendimi içinde bulutların süzüldüğü pastel mavilerle çizilmiş bir gökyüzünde uçuşan iki küçük çocuğu anlatan bir masal kitabının içindeymiş gibi hissettiren şarkısı.

"bahsedilenler afaki
hayatımın en hayvanı duyguları içindeyim
çıktıkça içindeyim işte.

canımı al, ruhumu asla
öğrendiğim tek bir şey varsa o da okuldan değil ormanın tam ortasından.

sana demiştim dünya büküldü
sana demiştim dünya büküldü
sana demiştim dünya büküldü
sana demiştim dünya büküldü
eve dönüş yolu uzun
eve dönüş yolu hüzünlü

bana verdiğin tek şey hüzün
bana verdiğin tek şey hüzündü.

son yaklaştı
peki başı var mıydı?
söyle, vardı biliyorum
çünkü ben oradan geliyorum işte.

eğildi büküldü anılar
cevapsız kaldı sorular
amaçsız kaldı koşular
boşlukta sallandılar

sana demiştim dünya büküldü"