1. istemsiz solunum yapmak.
  2. hayatın ta kendisi
  3. bağlanmak ne derece güzeldir sorusunu akla getiriyor bu başlık bende. bağlandıkça özgürlüğümüz kısıtlanıyordur belki de.

    "hayata bağlayan şey" olarak tanımladıklarınız sizi hayata bağlıyor da siz bu şeye bağlanmıyor musunuz yoksa ?

    peki ya sonrası? bağlandığınız şeyler elinizden teker teker kayıp gidince neye bağlanacaksınız? solunum cihazına mı?

    illa ki bir şeye bağlanacaksa insan kolay kolay elimden gidemeyecek olana bağlanmayı isterdim ben: masmavi gökyüzüne ya da dalgalarıyla o hırçın denize.
  4. hayaller. bir gün ulaşacağını düşündüğün ve onun için var gücünle çalıştığın hayaller.

    müzik (açıklamaya gerek yok).

    sabahları günaydın mesajı atılacak biri. yoksa her güne aynı başlıyor insan.
    jimi
  5. sevgilim, ailem , az sayıdaki arkadaşların, öğrenme isteğim. saçma gelecek ama bazen ya istediğim kitapları okumadan ölürsem diyorum. yani bu kişiler olabildiği gibi filmler, beklenen yeni albümler , yazılacak yeni kitaplar da olabilir.
  6. şu, bu demenin doğru olmadığını düşünmekteyim.
    belirsizliğin doğurduğu geçmişteki izler bu 'şey'lerden biri olabilir belki.

    mesela sabah ekmek fırının önünden geçerken duyulan o sıcak koku sizi bir pazar kahvaltısına götürebilir bir anlığına.
    o fırının kapısında tanımadığınız kişinin geri çekilmesi ve sıcak bir tebessümle sizi buyur etmesi size bir dostu hatırlatabilir kim bilir.
    ekmeğiniz elinizde giderken tembel bir kedinin gerinmesi ve esnemesi de size bir anlık gülücük kazandırabilir.
    bir tekir kedinin yarattığı gülümseme daha geçmeden karşıdan karşıya geçerken önünüzde aniden bir araba durabilir ve siz de kısa bir korku yaşayabilirsiniz bu sizi kendinize getirir ama size beden diliyle buyrun geçin lütfen demesi sizi hala iyi insanların olduğuna inandırabilir.
    tüm bunlar ezber dahilinde olmayıp da hayata bağlayan 'şey'lerdir.

    zıt kutuplar bütünü yaratır. sözüne inanırsak, tüm bunların yanında bir de aksi durumların olması bizi yine hayata bağlar.

    aldığımız yenilgilerin bizi kaybettiğimize inandırması değil de deneyim ve tecrübe kazandırdığına inandırıp hayata bağlaması gibi.

    görmeyi bilmek aslolan. bunu başarabildikten sonra olumlu ve olumsuz yaşantılar bizi hayattan koparmaz.
  7. çay
  8. yoktur. her ne söylenmişse, kişi her neyi "hayata bağlayan şey" olarak görüyorsa illüzyondur. sahtedir. kendini kandırmadır.
  9. hayata bağlayan asıl şey umuttur. insan umut eder ona sarılıp devam eder yaşamına. umutsuz yaşanır mı hiç. en dibe battığında dahi umuduna tutunursun. umut önemli. umut yaşam kaynağı. şu saçma hayatta tek değerli şey umut.