kişinin büyüdüğünü anladığı an



  1. kanser hastası bir yakınıma refakat ettiğim gün.
  2. çocukluğuna dönmek istediği an ..
    belit
  3. hoş bulduğunuz bütün kızların kardeşinizden küçük olduğunu anladığınız andır.
  4. zamanı takip edemediğim ve küçüklüğüme göre daha boş zaman geçiriyormuş gibi hissettiğim anlardır.
  5. bütün zorluklara, yaşadıklarıma karşı hala dimdik ayakta olduğumu düşündüğüm an.
    herry
  6. babanin senden - ezile buzule- para istedigi an...
  7. eve gelen alacaklıları babam değil de ben karşılamaya başladığım zaman büyüdüğümü anlamıştım.
    eale
  8. geçmişte yaşadığım, beni rahatsız eden olayları artık arkadaş ortamında gülerek anlatmam büyüdüğümü hissettiriyor bana.
    efzey
  9. uyum sağlayamadığını anladığı anla aynı andır. ayak uyduramıyorsun. kesmiyor. keyif vermiyor ya, işte o an.
    yok
  10. "büyüdüğünü, hiç yıkılmaz dediğin dağlar kendi kendini yıkınca anlıyormuş insan"

    diyen bir satıra takılı kaldım iki üç gündür. ama şunu da eklemek isterim. o dağlar kendi kendini yıktıktan sonra bütün samimiyetinle kendine şunları söyleyebildiğinde büyüyorsun galiba :

    "bağırıyor içimde bir kuş, durmadan bağırıyor:
    şair, bir taşı oyup da içine girmenin zamanı geçti!
    bir kez daha gülümseyerek yanıtlıyorum onu:
    ağladım. biraz rahatladım.iyiyim şimdi."