-
çok uzun bir süre hiç sıcak bakmadığım eylem. kitabın sayfasını kıvırmayı bırak kapağını bile kırmayayım/eskitmeyeyim diye hafif aralayarak okuyorum (dalga geçen arkadaşlarım da oldu, tabii eskiden daha da az aralardım ama dalga geçme mevzusu 1 sene olmamıştır). 1 hafta önce salı günü derste platondan okuma yapıyorduk. insanlara baktım; kıvırmışlar, küçük yapışkan kağıtlar (adlarını bilmiyorum, post-it desek sayılır mı?) yapıştırmışlar vs. hele bir tanesi kırmızı kalemi almış (hani şu ilkokulda kullandıklarımız) kendince çiziyor bazı yerleri, not alıyor filan. başım döndü. ayakta duramadım ilk. sonra yavaş yavaş kendimi alıştırmaya çalıştım. bir iki kaçamak bakışla başladım, dakikada 3-4 kere bakmaya zorladım kendimi. sonra alışmaya başladım yavaştan. anlamaya da çalıştım bu eylemleri yapan arkadaşları. "belki ben de deneyebilirim"e kadar gitti olay. iç hesaplaşma uzun ve yorucu. kırmızı ilkokul kalemini kullanan arkadaş ise doktora öğrencisi ^:swh^ -
bu eylemi yapanın tam ağzının ortasına kürekle vurma isteği uyanıyor bende, bu yüzden yanımda yöremde böyle eylemler yapmayın, yapana mani olun... -
bir roman okurken asla, akademik yazılar, araştırmalar, alıntılarla dolu bir kitabı okuyorsam sürekli yaptığım eylem. yazarım, çizerim, kıvırırım, öldürürüm o kitabı ama yine de sayfa sayfa "nerdeydi lan bu" diye aramam. -
şahsen yapmadığım bir eylemdir. hatta genel olarak bu tür eşyalara zarar verecek eylemleri gerçekleştirmemeye çalışırım. yine de bir kitap okuyorken kıvrılmış bir sayfa kenarı gördüğümde "biri bu satırları okumuş ve burada durmuş, acaba ne yapıyordur şimdi, nasıl biriydi ki vs." gibi düşüncelerle olayı dramatize edip kitabı unutuveriyorum. yine de siz yapmayın. -
kitaplarımı evladım gibi gördüğümden, yapmaya kıyamadığım olaydır. kitapların da canı vardır. -
ayraca ulaşma üşengeçliğinden yapılabilecek eylemdir. bir kaç defadan fazla yapıldığı taktirde -hele birde çok ara veren bir okursanız- kitabı kapattığınızda boynu büküklüğü size hissettirir. -
kıvırmayı bırak es kaza hafif kırışsa ütüyü alır elime düzeltirim. o derece obsesifim. -
@9 kızmışsın ama romantiğiz biz napalım :) öte yandan metalaştırmak kelimesinin lafzında bir problem var diye düşünüyorum burada.asıl özen göstermezsek, diğer eşyalardan farklı şekilde davranıp diğer şeylerden farklı bir bağı kurmazsak metalaştırmış oluruz kitabı. içerisinde barındırdıkları kitabı değerli ya da değersiz yapabilir evet doğru.ama bu ona özenle yaklaşmak veya yaklaşmamakla ilgili değil bence. -
kitaplarım kıymetlidir. asla yapamam. benim kitabıma bunu yapana da acımam kızarım.
ama başkasının kitabına karışamam tabii. -
kitaplarla aramda duygusal bir bağ olduğu için, çocuklarımın kolunu bükmekle eşdeğer tuttuğum eylem.