1. geçenlerde çocukluk arkadaşıma gittim. hastası bu oyunun adeta. beşiktaş'la birinin maçını izliyordu. maç bitti maç sonu röportajı falan yaptılar yorumlar oldu falan. küçükken bayblade'de izlediğim şeyler geldi aklıma. aynı onun gibiydi her şey. ve kimse kusura bakmasın ben bu oyunda bu kadar bağlanılacak ne olduğunu cidden anlamıyorum. bir oyun olur assassin's creed gibi senaryolu falan üst düzey grafikleri olur bağlanırsın oyuna. bildiğin film gibiler çünkü. ama bu oyuna nasıl bu kadar kişi böylesine bağlanabiliyor cidden anlamıyorum. sevin tamam bir şey demiyorum ama hayat akıp gidiyor be neler kaçırıyorsunuz. çıkın dışarı gezin koşun, muhabbet edin, film/dizi/belgesel izleyin, kitap okuyun bir enstrüman çalın. ekrana saatlerce bakarak hayat geçmez ya kıymetini bilin zamanınızın.

    not: eleştirecek olanlar elbette olacak, sinirlenmeyin. hayatın farkına varın diye diyorum bunları
    jimi