klasik bir film. izlerken olayları tahmin edebiliyorsunuz. duygu yoğunluğu gayet yerinde. buram buram dram doldurulmamış (bkz: requiem for a dream) . tam ayarında buldum.

jean reno ve natalie portman'ın oyunculuğuna diyecek bir şey yok. ikisi de role cuk diye oturmuş.

leon'un monotonluğunu çok güzel anlatmış yönetmen. süt içmesi olsun, bitkisi olsun, her sabah aynı şeyleri yapması olsun gerçekten onun dümdüz bir adam olduğunu anlıyorsunuz. aynısı mathilda için de geçerli. onun da ne kadar sıradışı bir çocuk olduğu güzel işlenmiş. "hedefi yüzünden vurma" gibi ayrıntılara bayıldım. zaten filmlerde böyle ayrıntıları çok severim. beni bu yönden tatmin etti bu film.

izlediğim en iyi film değildi ama kesinlikle izlediğime değdi. benden 8/10 puan alıyor.

ayrıca (swh):
!---- spoiler ----!

leon, bitkisine ithafen: "o benim en iyi arkadaşımdır. hep mutludur, soru sormaz."

!---- spoiler ----!