-
(bkz: metroda kitap okumak) geçende kartal-kadıköy metrosunda giderken başıma gelen hadise. elbette topluma taşımayı bu kadar çok kullanırken ne ilk ne de tek oluyor ama yakın zamanda olması açısından daha analiz edebilirim. sabah saati ve afyonumun pek patlamadığı zamanlar. üstelik konsantrasyon sorunu yaşıyorsun ayılma ile birlikte ama ben kitap okumak istiyorum kimseye saygısızlık etmeden ve rahatsızlık vermeden. bir kaç kere bakış atıyorsun ya da belli eden bir iki bakış ama ne ala. gerçekten bir takım insanların rahatlığı ben de agrasyona neden oluyor. en son tabi serin kanlılığımı korumak adına taktım kulaklığımı.
metro gibi kapalı bir ortamda ve sabah saatlerini düşündüğümüz tıklım tıkış bir alanda bu derece cayır cayır bir yakarışla sohbet etmek ne kadar basite kaçıyor farkında değiller. yapmayınız rica ediyorum.! -
bu tür konuşmaları hiç sevmiyorum. hele sabahın köründe metroda-otobüste olan cinsleri vardır ki kafanızdan ateş çıkmasına bile neden olur o saatte. lakin bazıları için bir alışkanlık sebebidir.
annemlerin geldiği coğrafya da özellikle en belirgin özellikleri yüksek sesle konuşmaktır. aile arası toplantılarında da bu özellik her an kendini gösterir. nasıl bir karmaşanın arasında olduğunuzu anlamazsınız bazen. adam mı kesiyorlar, pazar yeri midir, bu insanlar tartışıyor mu.. diye bir dolu düşünceye kapılır gidersiniz zira onlar sadece sohbet ediyordur.