küçükken ablamla kavga ettiğimizde bana hep benim evlatlık olduğumu söylerdi. kanıt olarak da iki yaşımdan önce hiç fotoğrafımın olmadığını öne sürerdi. üzülüp ağlardım ama bilirdim de beni kızdırmak için böyle söylediğini.
geçenlerde o günleri anıyorduk ailecek. bu konudan bahsederken anneme sordum gerçekten de neden iki yaşımdan önce hiç fotoğrafımın olmadığını. bir sessizlik oldu bir anda. annem ve ablamın bakışmaları...
annem, eskiden fotoğraf çekiminin yaygın olmadığını falan söyledi. ben de uzatmadım konuyu.
benden iki yaş büyük olan ablamın bir yaşının bile öncesine ait olan fotoğrafları gözümün önüne geliyor ve düşüncelere dalıyorum.
hayır yani arkadaş sardıkça da sardım. gözlerimin anneminkilerin aynısı olduğunu düşünürdüm, şimdilerde alakası yok gibi geliyor.