youreads itiraf



  1. bi evin terası öyle guzel bi manzarası var ki sanki deniz evin bahçesinde. yapılacak en güzel şeyi yapmışlar ve terasın kenarlarına duvar yerine cam kullanmışlar. ilk tepkim manzaranın şahaneliği üzerine doğal olarak, ama hemen peşinden "bu cam kirlenir ya nasıl temizlenir bura çok zor.." ruhum fakir, içimde helalinden bir ev kadını yatıyor. orada o lafı annem bile etmez yaşasa babaannem de etmezdi. içim ölmüş da işte daha nasıl anlatayım bilemedim.
  2. bazen o kadar bencil o kadar kötü biri oluyorum ki kendimden soğuyorum. ben bile benimle kalmak istemiyorum. daha da kötüsü hiç çaktırmıyorum, benim kötü biri olduğumu söyleyen çok az insan çıkar.
  3. kuzenim bir saat kadar önce uyudu. az önce ben su alırken sesime uyanmış günaydın diye seslendi, daha sabaha çok var iyi geceler dedim daha 1 bile olmamış diye sevinçle yastığına gömüldü. her gün güneş doğmadan kalkıp gidiyor, bazen kızıyorum falan ama yazık la, valla yazık yarın sevdiği bir yemek yapayım da mutlu olsun garibim.
  4. 25 yaşındayım ve masallara inanıyorum.

    bir de şey
    köpeğim olmadan uyuyamıyorum..
  5. lastikli çarşafları katlamayı ve yatağa geçirmeyi, lastiksiz çarşafları kullanmayı beceremiyorum.
    hayat çok zor.
  6. bu defa yanlış karar veren değil de yanlış karar ben oldum. yine yanlış karar veren de ben oluyorum di mi?
  7. yapmak istediğim tonlarca şey var. çoğu için vaktim, bazıları için maddi imkanım var. hiç biri için enerjim yok.

    bu işte bir terslik var, bunların 30 sene sonra olması gerekiyordu.
  8. hayatımda iki kişiye tokat attım birinde çok küçüktüm kardeşimin canını yakmıştı bisikletle yarım saat kovalayıp yapıştırmıştım bi tane.

    ikincisinde hem ruhen hem fiziken canımı çok yakmıştı belki fiziki acısını hissedeceği kadar güçlü değildi ama bi tokat atmıştım bi kaç kere daha vurup hayatımda ilk defa küfretmiştim. çocukken herkes annesini balkondan bağırarak çağırırken ön tarafa dolaşıp zile basan ben, içinden okuduğu metindeki küfrü sansürsüz okuyamayan ben, bağırarak küfretmiştim.

    dün tekrar birine vurmak istedim gecenin bi yarısı üşenmedim kalkıp yanına gittim elimi kaldırıp vuramadım. vurabilsem canı acımazdı güçlü bir insan değilim ama içi çok acırdı vuramadım. vursam bi kere daha dokunmuş olacaktım vuramadım. yanıma oturunca kokusunu duydum o dokunmadı ama kolu koluma değdi ben sakinleştim. eve dönünce duyduklarıma çevresindekilerin düşüncelerine değil bi defa daha sarılamadığıma ağladım. belki son kez fırsatım vardı yapamadım. o bana hiç sarılmadığı için hala tam hissediyor ben ona son kez sarılamadığım için eksik kaldım. keşke vurabilseydim keşke dolu dolu inararak beddua edebilseydim. sesimi, duamı duyan yok ama umarım canımın böyle acımasına sebep olanların canı böyle acımaz.
  9. hamile falan olsam çocuğum sufle lekesiyle değil de sufle şeklinde doğardı iki haftadır öyle bir aşerme. az önce yine depreşti şu an kucağımda turşu kavanozuyla oturuyorum yarıladım. içim yanıyor.
  10. birinin dişlerini fırçalarken evin içinde dolanmasına sinir oluyorum. ben dişlerimi fırçalarken kendimi salonda falan buluyorum aynanın karşısında yapamıyorum balkona bile çıkmışlığım var.

    çift kişilik yatakta tek yatamıyorum. sağı solu ortası hatta çapraz denedim olmuyor. yanımda biri varken de uyuyamıyorum. tek kişilik yatakta iki kişi uyumak kadar güzeli yok.

    cinslikte üzerime tanımıyorum.