-
birgün o insan gerçekten gelecek mi merak ediyorum. gerçekten inandıracak mı anladığına, sevdiğine, önemsediğine?
gerçekten karakterimle ilgilenecek mi her şeyden önce?
kıyamayabilecek mi elimi bile tutmaya?
çok merak ediyorum. ben kapıları kapasam da ısrarla vurabilecek mi?
aslında hiç sanmıyorum.
bendeki güzellikleri keşfedebilecek mi?
kusurları düzeltebilmek için elele vermeye hazır olduğumu bilecek mi peki...
her şey bir hayal... -
çok yoruldum. öyle aptal bir haldeyim ki bu yorgunlukla, telefonu açıp insanlarla konuşamıyorum. bugün için böyle en azından. ne çok isterdim keşfedilmeyi.
ama istediğim gibi.
öyle değil. öyle hiç değil. bi yerleriyle ya da bir yerlerimle değil...
ben de mi artık insanların yüreğine bakmıyorum?
yoo, onun bakıyorum. ama onun da bir önemi yokki esasında.
o başkasını severken nasıl olsun ki.
çok yoruldum sanki herkes kötü niyetli ve şu sitede bile.
onlara bu primi veren ben miyim. kim bilir.
ve kim bilir nasıl bir izlenim veriyorum insanlara karşı.
kim bilir. çok yoruldum. beni ne paklar bilmiyorum. en içten dualar bile çaresiz benim için sanki. ne diyebilirim ki. bu durumun bile hayırlısı. her şeyin hayırlısı. ama atomu parçalamak istiyorum galiba ben. kendim için en azından. ama ellerim çok yorgun, çok amatör.