-
ben hayatı boyunca aile kavgasında büyümüş birisiyim.doğduğum günden bu günüme kadar annem ve babamın kavgası bitmek bilmedi.bende bunca bağırışın küfürün hakaretin içinde iyice içe kapanık biri oldum ve kendimi tamamen odama kapattıp bilgisayar ile zaman geçirmeye basladım.neredeyse hiç dısarı çıkmıyorum,dısarı çıksam sanki herkes benim hareketlerimi izliyor ve heran birisi bana yüksek sesle bağırıcakmış gibi hissediyorum.annem babama nazaran daha merhametli evlatlarına karsı ama oda bi yere kadar.gelecek ile ilgili hiçbir umudum ve beklentim olmadığı gibi hiçbir çabam bile yok.evlenmek ve çocuk sahibi olmak benim için çok büyük bir olay ve göze almak gibi bi cesaretimde yok.buraya sığdıramıyacağım kötülükte bir hayattan sonra artık bu hayatta hiç bir şeyin benim ilgimi çekmediğini farkettim.artık mutlu olabiliceğim hiçbir beklentim yok. -
kronik depresifim böyle olmayı seviyorum bu bir vizyon katıyor bana bence. -
bu zamana kadar hep bayanlara bir prenses gibi yaklaşmak gerektiğini öğrendim ben, aslında öğrendim demek olmaz, hep içimden böyle geldi, benim için değerliydiler. aşık olsamda olmasamda elimden geldiğince onlara karşı hassas ve iyi olmaya çalıştım. hayatımın büyük çoğunluğunuda doğal olarak hep birilerine aşık olarak geçirdim.. ama şu yaşıma gelmeme rağmen adam akıllı aşkımın karşılığını hiç alamadım..
şimdi körkütük aşığım. burada yazılarını okuyorum sözlüğe girdiğimde kendimi onun profilinde buluyorum. bu kıza açılamıyorum.. -
bugün platonik aşık olduğum kadın yazara açılmaya karar verdim sözlük. -
aylardır bu sözlük teyim buradan sadece bir kıza sinir oluyorum entry yazmaz katkı sağlamaz erkek yazarların peşine düşer ulu orta yürür. favarolieri erkeklerdir. birisi alsa ya la şunu... -
uzaktan uzağa seviyorum. aşk ise; ahhhh aşkkkk... yüce olandır, eşi benzeri olmayandır. yakan, acı veren, öldüren, yaşatan, anlamsız gibi görünensin ama herşeysin. sesini duyduğumda hayat duruyor. facebook hesabını buldum saatlerce profil resmine dalıp gidiyorum. arkadaşlık isteği yollayamıyorum. seni kızdırmak hoşuma gidiyor. seni sadece kızdırabiliyorum.. beni sevmeni ne kadar isterdim. beni sevsen keşke çok sevsen.
platonik aşkım seni seviyorum.... -
platonik aşkıma
sana uzaktan bakıyorum. sana bakmak inanılmaz mutlu ediyor beni. sen gidince aklım da senin peşinden sürüklenip gidiyor, yüreğim de.. yanında biri mi var, ona bir şey mi söylüyorsun, onunla gülüyor musun.. içim yanıyor. ama senden sonra gördüğüm o insan birden senden biri oluyor. senin baktığın her yer artık güzel, senin konuştuğun her insan, özel oluyor.
hayalimde sen evine şu yollardan gidiyorsun. ardından yürüyorum. beni fark etmiyorsun. önünden geçtiğin evlere, gölgesinde yürüdüğün ağaçlara, her gün bindiğin otobüse bakıyorum. senin gözünle bakıyorum. sen yokken de o yollardan defalarca geçiyorum. senin kokun, senin havan, senin auran sinmiş havaya.. sanki seni soluyorum.
akşamları ne yaparsın acaba? sofraya oturduğun zaman yanında kimler var? hangi yemeği severek yersin, neyi sevmezsin? kitap okur musun? hangi kitapları seversin? ne tür filmlerden hoşlanırsın? televizyon izler misin? gece sokağa çıkar mısın? arkadaşlarınla en çok neye gülersin? en çok kim kızdırır seni..hangi futbol takımını tutarsın?
bilmeliyim. senin hakkındaki bütün ayrıntıları öğrenmeliyim. çünkü ben de o filmlere gideceğim, ben de o dizileri izleyeceğim, ben de o yemekleri seveceğim ya da nefret edeceğim. bilmeliyim. baştan kuruyorum dünyamı. seninle yaşamaya başlıyorum.
onca kalabalığın içinde, karmaşık yaşamın ortasında eğer sen varsan daha seni görmeden bir kuş gibi çırpınmaya başlıyor yüreğim. bir ışık çarpıyor yüzüme, bir sıcaklık yürüyor göğsümde. anlıyorum ki sen varsın. sen ordasın. sen gelmişsin. bakmadan, başımı çevirip seni görmeden varlığının farkındayım.
ey uzak uzak baktığım.. göz göze gelmeden, saçını okşamadan, değil bir rüyayı bir cümleyi paylaşmadan sevdiğim sevgilim. bir aşk filiz verdi, fidan verdi, kök saldı içimde. onu sana göstermek için ömrümü veririm. -
sürekli onu hayal ediyorum... ondan başka birini düşünemiyorum, bütün psikolojim alt üst, sürekli her yerde onu düşünüyorum, ona karşı aşk, sevgi ve arzu duyuyorum... karşılığı yok bana ayar verdiğinde zevk alıyorum (mazoşist miyim neyim) , fotoğraflarına bakıyor onunla konuşuyorum (şizofren miyim neyim) , ondan bir türlü vazgeçemiyorum... derin bir aşk, sevgi ve arzu kaplıyor içimi her defasında, bir türlü kurtulamıyorum. siteye her girdiğimde önce onun profiline bakıyorum.. onla konuşan herkese derin bir öfke besliyorum.
facebook hesabına bakıyorum..simsiyah iki göz bana bakıyor.. o gülümseyiş ah o gülümseyiş beni bitiriyor...platonik aşkım seni çok seviyorum..