benim en büyük korkum; ailemin geçimini sağlayamayacak duruma düşmem. bu ölümlü olmayan, sakat kalmama yol açacak bir kaza olur, işsiz kalmak olur vs. gibi hayattayım ama aileme yetemiyorum, isteklerini karşılayamıyorum. bu beni çok üzer, ölsem daha iyi.

evli, ailesi olan adamın bundan daha büyük korkusu olamaz. yükseklikmiş, ucak kazasıymış falan geçin onları, sorumlu olduğun insanları yüzüstü bırakmak, yetememek kadar kötü bir şey yoktur hayatta diye düşünüyorum.

devlet bahçeli' nin dalga geçilen bir püskevit hikayesi vardı ya; işte orada; onlarda var bizde niye yok? diye soran çocuğun babasının dramını yaşamak benim başıma gelebilecek en kötü şeydir. püskevit burada örnek, onun yerine başka bir şey de konulabilir.