pek çok sebebi var aslında. şeytana sempati duymam buna bir sebep mesela. bu ve buna benzer sebeplerin yanında asıl sebep ve hikaye başka elbette. çoğu insanın beddua etmek, ah etmek diye bahsettiği negatif dileklerimin şiddetli şekilde vuku bulması bunun başlıca sebebidir. bunun şiddeti o kadar yüksek ki bunun tam tersi olsa yani geleceğe yönelik dileklerim gerçekleşse, bunun tam aksi yönünde bir gücüm olsa yeryüzünde yaşayan bir tanrı misali hayatımı rahatlık içerisinde sürdürebilirdim. tabi bu durumun sadistçe bir yönü de var. son altı yıldır bu farkındalıkla sürecin takibini de yapıyorum. mesela 3 yıl önce çalıştığım şirket şuan batmak üzere. 20 yıllık bir şirketti ve bağlantıları oldukça sağlamdı. bütün projeleri bir bir iptal edildi ve şuan son nefesini vermek üzere. tabi eski patronum acılar içerisinde kıvranıp ölmeyi dileyene kadar rahatlamayacağım. eskiden bir süre saçma bir ilişki yaşadığım embesil mahlukat bana intihar edeceğini söyleyip ortadan kayboldu. onda intihar edebilecek dirayet olduğunu zannetmiyorum ama gebermesi veya yaşaması umrumda değil. açıkçası acı içerisinde yaşaması daha tatmin edici. bu süreçte benimle iletişime geçmeye çalışmaması da konfor sağlıyor. eski iş ortağım geçen ay beni arayıp telefonda hüngür hüngür ağladı. beni boktan bir işe(ticari anlamda) bulaştıran ve yanlış yönlendiren kadın ağır psikolojik problemlerle uğraşmakta. sanırım bu sene tamamlanmadan intihar eder. malum yaz ayları, güneşin pozitif etkisi v.s. biraz süreci uzattı. en güncel olanı da şu; ekşi sözlükte gerçekten çok sinir olduğum bir kadın yazar vardı. gerçekten ortada hiç bir sebep yokken bana sinir harbi yaşatmıştı. son altı aydır intihar planlarını paylaşıyor sözlükte. sanırım gerekli cesareti bulamayacak ve o şekilde yaşamaya devam edecek. bir iki kişi daha var ama güncel haberlerini alamadım henüz, gelişmelerden haberdar değilim.

özetle bazı insanların kalbini kırmak tehlikelidir. insanların kalbini kırmadan önce şunu düşünün; ya kalbini kırdığınız insanı şeytan çok seviyorsa^:swh^

sırf bu yüzden bazen kendimden nefret ettiğim oldu. lanetli bir varlık olduğumu düşünüp kendimden nefret ettiğim zamanlar oldu. uzun süre bunun muhakemesini yapmaya çalıştım. sonuç olarak ortaya şu çıktı; ben o insanlara zarar vermedim, kalbimde de asla öyle bir niyet de taşımadım. o insanlar bana zarar verdi, beni incitti ve üzdü. bunun için de makul bir sebepleri yoktu. o zaman çektikleri acılar umrumda değil hatta kimi zaman keyifli...