ilkesel olarak her türlü sınırlamaların karşısında olmak gerekir. hatta sınırlamaları aşmak için yapılan uğraşların, arka kapı bulmanın yaratacılığı izlemek de çok keyifli. bkz:metni fotoğraf olarak paylaşmak.

diğer yandan lafı uzatmayı, süslemeyi, özne-tümleç-yüklemi adeta dört döndürerek yapılan anlatımları da çok iğreti buluyorum. twitter mecrasının da diğer mecralar gibi anı defteri tadında kullanılmasının önüne geçmek için, duygu ve düşünceleri 140 karaktere sığdırmanın getirdiği yaratacılığın kaybolmaması için 140 karakter ısrarının sürdürülmesi gerektiği kanısındayım.

gerçi iyi floodların da hastasıyım..