zenginlerin köle olmadıkları düşüncesinin yaygınlığı beni üzüyor. zenginler de köledir ama çalışmadan yiyicilerdir. özgürlük tanımını revize etmekte yarar var.

özgürlük canının istediğini satın almak değildir.

özgürlük kendini gerçekleştirmekle ilintili bir durumdur. sermaye en fazla aklı başında zenginlere kolaylık sağlar, zaman verir. siz hiç edebiyatçı multimilyoner gördünüz mü? ya da bilim insanı akademisyen.

olamadılar, çünkü özgür değiller. özgürleştiremediler kendilerini ve potansiyellerini gerçekleştiremediler. yediler, içtiler, 12 katmanlı tuvalet kağıdı kullandılar.

başındaki dertleri savmak, potansiyelini değerlendirmek, kendini gerçekleştirmek. işte özgürlük budur.

sermayedarların avantajı bunu yapabilecek zaman ve paraya doğuştan sahip olmalarıdır. fakat bu onların bunu yapacağı anlamına da gelmiyor. ben bugüne kadar zengin sınıfından özgür çıktığını görmedim ama tarihte 3-5 filozof var. bugün ve geçmişte özgürlerin çoğunluğu fakir fukara takımıdır.

kapitalist sistem gasp üzerine kurulu. özgür insanların temel hakları hukuk ve ahlak kuralları öne sürülerek gasp edilir. fakat bu bizim hakları gasp edilmiş fakir ve ahlaksız kimselerin köle olduğunu iddia etmemize yetmez.

canının istediğini satın alan bir zenginin resim yapabilme özgürlüğü var mıdır mesela? ya yetenek olacak gelişecek ya kursa gidip öğrenecek. tüm ruhu özgürleştirici insani üstünlükler parayla değil uğraş ile elde edilir. dolayısıyla zenginlerin çok çok büyük bir kısmı özgür insanlar değil, gaspçı kaymak yiyicilerdir, bu sanal satın alabilme üstünlüğünü de kendileri elde etmemiş, tabiat ana bahşetmiştir. zenginlerin kendilerine bile hayırları yok diyebiliriz.