kuzenim trafik kazasinda annesini(teyzem) babasını abisini kiz kardeşini ve kiz kardeşinin oglu olan yigenini kaybetmisti. üzerinden çok zaman geçti aramizda ki konuşmalari pek hatirlamiyorum fakat şu soyledikleri aklimdan çıkmaz. "sadece filmlerde olmuyormuş boyle seyler. ee ne diye yaşıyorum ben. okulum bitsin diye mi? ben zaten anamın gönlü olsun diye okuyordum ki? devam mi edeyim şimdi babamin beni yazdirdigi ingilizce kursuna? ne yapayim kolistavra? ne icin uyanayim önümüzdeki sabah?"

kuzenim evlendi. bi de erkek cocugu oldu yeni sayılır. neredeyse ilk yaşına yakin.

acı olan bu konuşmayı o gece bana yaptığında içten içe ona hak vermesemde haksiz da cikaramiyor oluşumdu.

herşey bir gun geçecek. şu an boyle düşünmüyorsun. derdim büyük. geçse dahi aklımı koyvermez uyku uyutmaz diyorsun. fakat geçiyor. hayat mutlaka götürdüğü kadarini geri getirecek sana. parça degişsede bütün bozulmayacak. kapanan her kapi için yeni bir kapı açılacak. her aglayan yuz için yeni bir yüz tebessum edecek. her gecenin sonunda güneş doğacak. evet meseleye böyle bakinca ölen her hırsızın katilin sapigin yerine yenisi gelecek demek oluyor bu. fakat topraga düşen her iyi insan icin de bir iyi insan rahime düşecek..