beni en cok tanimlayan hislerden biridir.

ailemin yasadigi ve beni buyuttukleri yeri ev diye adlandiriyorum. ama tek sebebi ailemin orada olmasi. liseyi baska sehirde, universiteyi baska sehirde okudum. sonra yurtdisina egitim icin gittim. orda calistim, sonra turkiyeye dondum ve simdi yine bambaska bir ulkede calisiyorum.

tum bu surec boyunca hep elimde bavulum, hep gecici evlerim oldu. ne zaman tasinacak olsam hemen o bavullara sigiveriyorum. ayrildigim eve bakiyorum ve hicbirsey hissetmiyorum. arkadaslar belki ozleniyor ama onun disinda kendimi ne oraya ne de baska bir yere ait hissediyorum.