insanı duygudan duyguya sürükleyen, david gilmour'un melodik anlayışıyla richard wright'ın sihirli parmaklarının birleştiği parça. tam hali sadece şarkıya odaklanabilinen anlarda dinlenmelidir, başka türlüsü zevk vermez.

ayrıca bana göre pompeii'den sonraki en iyi performansı gdansk'ta bu ikili tarafından sergilenmiştir.