işsiz kalmak, ya da işe gitmek istememek. bu boşluğa düştüğünde bir gün yatağında yatarken, kendini en işe yaramaz hissettiğin anda, bir hamam böceğine dönüştüğünü hissedebilirsin. bunu şöyle düşün. işsizsen ailen seni sevmez, devlet seni sevmez, kadınlar seni sevmez. birden hamamböçekleri ile aranda inanılmaz benzerlikler ortaya çıkar.

karanlıkta kalmak istersin. kimse seni görmesin. dokunmasınlar sana. kendi halinde bir köşede takılsan olmaz mı? hayır tabiki de. içeride yaptığın tıkırtı bile rahatsız eder onları. çünkü sen bir böceksin. işe yaramaz bir böcek. işe gitmiyorsan ne yaparsın. insanların gözünde ne değerin kalır. sistem seni ezmek için odana kadar girer. ve seni ezmek için seni yok etmek için sistem aileni de içine alır. çünkü daha fazla hamamböceğine tahamül yok. hamamböceği olmak bulaşıcıdır. ya diğer herkes de senin gibi bir sabah uyandığında kendisini işe yaramaz olarak bulursa. yani işe gitmeye bile tahammülü kalmamışsa. o zaman sistem nasıl işler, o zenginler nasıl yaşar. bunu söylesene bana. hayır sen söyleyemezsin bunu. yataktan ve odandan çıkmak istemediğin gün bir hamamböceği kadar değersiz olduğun gündür. sitem bu. aileden de bu sistem de. en sevdiklerin de çok büyük ihtimalle.