ustanın 40'lı yaşlarında yazdığı muhteşem bir öykü. kitabı okuduğum 2 saat boyunca beni çok farklı duygulara sürükledi, bazı bölümlerinde hayretler içerisinde bıraktı, gece gece şaşkınlık sebebiyle sesli küfrettirdi. bununla beraber, bazı bölümlerinde de yanaklarımın kızarmasına, geçmişte yaşadığım/yaşayamadığım ilişkilerimi hatırlattığından okumaya bir müddet ara vermeme sebep oldu. böyle muhteşem ve sürükleyici bir kitabı bir grup insana okumamalarını tavsiye etmeyi hiç istemiyorum, ama eğer bu denli bir aşk patolojik bir durumsa - ki bence olma ihtimali az değil - hassas insanları olumsuz etkilememesi için okumamaları sanki daha iyiymiş gibi duruyor.

!---- spoiler ----!

her ne kadar kitabın ilk bölümünde yazar r.'nin yerinde olup, bu denli sevilmiş olmayı istesem de, sonlara doğru bu isteğim genç kadının davranışlarına çok anlam veremediğimden - belki de biraz hastalıklı bulduğumdan - azaldı. ama şunu da belirtmeden geçemeyeceğim, hikayedeki genç kadının durumu ne kadar hastalıklıysa, bence yazar r.'nin durumu da bir o kadar sıkıntılı. böyle bir mektubu okuduktan sonra hafızasında çok az şeyin canlanmış olması, sağlıklı bir insanın vereceği tepkiler değil. iki insanda da ciddi sıkıntılar olduğunu - tamamen kişisel görüşümdür, diğer okurlar farklı düşünebilir, özellikle aşk konuları tartışmaya oldukça açık - düşünmeme rağmen, bu platonik aşka saygı duydum. beni tek geren ve üzen kısım, o zavallı, masum çocuğun böyle sıkıntılı bir olay örgüsünün kurbanı olması, babasız bir hayatı ve böyle bir sonu haketmemesiydi. genç kadını seven diğer adamların yaşadığı hayalkırıklığı ve üzüntü, nedense beni pek etkilemedi.

!---- spoiler ----!

not: yukarıda idefix'ten alınan yazıda, kitabı okumamış olanlar için, özellikle kitabın kritik bölümleriyle ilgili biraz fazla spoiler verildiğini düşünüyorum. o bölümde bir düzenlemeye ihtiyaç var gibi sanki.