sözleri mevlana'ya, müziği arto tunçboyacıyan'a ait bir sezen aksu şarkısı, yeniliğe doğru. herhalde beni bu kadar hüzünlendiren başka bir şarkı yoktur. ama nasıl oluyor? ne kadar söz varsa düne ait şimdi yeni şeyler söylemek lazım diyen bir şarkıda nasıl bu kadar hüzünlenebiliyorum? dario fo'nun, "bir anarşistin kaza sonucu ölümü" oyununda "başımız dik yürüyoruz! çünkü boğazımıza kadar boka battık." sözünde olduğu gibi biz de bu yıl o kadar üzüldük ki yeni şeyler söylemek lazım derken bile hüzünleniyoruz. bu hüzün, belki bize dün yaşananları hatırlattığı içindir. işte bu yüzden dün yaşananları unutmadan şimdi yeni şeyler söylemek lazım...

"hergün bir yerden göçmek ne iyi
bulanmadan donmadan akmak ne hoş

hergün bir yere konmak ne güzel
bulanmadan donmadan akmak ne hoş

dünle beraber gitti cancağızım
şimdi yeni şeyler söylemek lazım

ne kadar söz varsa düne ait
şimdi yeni şeyler söylemek lazım"