bedenimizin ve bilincimizin ortaklaşa çalışmasıyla dünyayı ve evreni algılayıp, sorgulayıp, var olduğumuz kanısına varabiliyoruz. tüm bunları algılayamayacak hale gelmek ve herhangi bir şey düşünememek varoluşun bitişidir bence. fakat fiziki varlığımızın doğadaki diğer canlı-cansız varlıklara paylaştırılmak suretiyle tam anlamıyla yok olmadığı da açık. varlığı ve varoluşu nasıl algıladığımıza bağlı.
ancak beden ve bilinç ortaklığında, beden bizi yarı yolda bırakınca şu an bizim var olduğumuzu bize düşündüren her şeyin hatta düşüncenin bile olmayacağını bilince de her şeyin son bulacağını düşünmek kaçınılmaz oluyor.