(bkz: seksizm) . ırkçılıkla birlikte kendinden memnun olabilmenin en kolay yollarındandır. kişinin cinsiyetinden ötürü sevinç duymasının bir sonucu da denilebilir. kısaca insanın ruhu etkinlik alanında sevinecek başka bir şey bulamazsa cinsiyetiyle, ırkıyla, tuttuğu takım ya da siyasi partiyle sevinç duyar ve bunu da ötekilere yansıtarak etkinlik alanını artırır.

bu konuda en güzel örnek “heval”dir. çünkü heval kişilerin hem cinsiyetiyle, hem ırkıyla, hem tuttuğu partiyle hem de ekonomik durumuyla ilgili bir sevinç yaşamasını, kendinden memnun olmasını sağlar. kendinden keder duyan, nefret eden-edecek olan- ruhların, etkinliğinin az olduğunu ya da azalmakta olduğunu kabullenmemek için heval’le alay etmekten başka çaresi yok demek doğru olur. aksi halde arzusuna-iştahına kapılıp giden diğer nesnelerle eşdeğerliğini hissetmek zorunda kalacaktır. örneğin bir masa türk değildir, erkek de değildir, oy kullanmaz, maç izlemez. o halde masa sadece masadır ve kullanışlılığı bakımından uzamı bellidir.

kendinden memnun olabilmek, ruhunun etkinliği artırabilmek için çaba göstermek daha mantıklıdır. kitap okumak, film izlemek, seyahat etmek, bir enstrüman çalmayı öğrenmek, resim yapmayı denemek, tiyatro seyretmek, kısacası sanatla, felsefeyle, bilimle uğraşmak hepsi ruhun başka ruhları da kavrayabilmesi, etkinliğini artırması adına güçlü eylemlerdir. bunu buraya öğüt gibi koymuş bulunalım.