quicksilver'a tekrar aşık olduğum, izlediğim en iyi x-men filmlerinden ilk üçe girmiş harika film.

çocukluktan beri sürekli kendileriyle büyüdüğüm karakterleri perdede görünce büyüleniyorum tam anlamıyla. özellikle imkanı olanın imax ile izlemesini öneririm filmi iki kat daha güzel bir deneyim haline getirdi.

fakat jean grey rolünü sophie turner'a vermeleri biraz kötü olmuş. zaten kendisini, devam eden aşırı popüler ve hafızalarda taze olan rolüyle görmeye alışmışken birden "alın bu da jean'in gençliği" diyerek önümüze atılmasına sinir oldum. sansa stark 'ı izler gibi izledim ve sorduğum herkesin de bu psikolojide olduğunu duydum, yazık olmuş. (bkz: game of thrones)

james mcavoy yine çok güzeldi, karşıma koyup, ağlatıp, mavi gözlerini seyretmek istedim.

!---- spoiler ----!

neyse konu dağılmasın, finali görsel açıdan güzeldi. ama jean'in phoenix'i bu kadar kolay kontrol altına alabilmesini garipsemedim değil. açığa çıkıyor ve direk jean onu kontrol altına alıyor. ayrıca apocalypse'in bu gücü önceden hissetmemesi de tuhaftı. ama phoenix'in gücünü iyi yansıttı oraya laf edemem.

storm'u ve wolverine'i görmek minik bir çarpıntı yaptı. gambit'i görmemek üzdü. magneto yine ağlattı ve gel dünyamı yörüngeden çıkar sana feda olsun, diye bağırmak istedim.
bir filminde daha yine jennifer lawrence'ı seviyor muyum, gıcık mı oluyorum karar veremedim.

!---- spoiler ----!

sonda wolverine ile alakalı minik bir sahte var her zamanki gibi, çıkmayın. ilgilisine duyrulur.