şu sıralar sanat filmleri konusunda kendini aşmış bulunan. son 1 aydır gece koltukta uzanıp sinema kanallarını gezerken izlediği filmler: kış uykusu, abluka, mustang, bir zamanlar anadolu'da ve belki de benim öğrenemediğim niceleri. her ne kadar "bu ne biçim son, e ben anlamadım ki ne oldu şimdi?" deyip sinirle balkona çıkıp sigarasını yaksa da sabah 6'da kalktığı halde, benim aksime, uyuyakalmadan sonunu getirdiği için epey saygı duyuyorum.