ormana gittim; cünkü dileğim iyi düşünülmüş bir şekilde yaşamaktı. hayatın asıl/esas hakikatlarına, gerçek yaşama yaklaşarak, bana öğreteceklerini öğrenip öğrenemeyeceğimi görebilmek ve ölüm geldiğinde aslında hiç yaşamamış olduğumu fark etmemek için.

ne hayat olmayanı yaşamayı, yaşam bu kadar değerliyken ne de gerekmediği halde kanaatkâr olmayı istedim.
hayatı derinden yaşamayı, yaşamın iliğini özümsemek istiyordum, öylesine sert ve cesurca, yaşam dolu olmayan herşeyi kaçışa zorlarcasına...

h. d. thoreau