içim yana yana, her aklıma düştüklerinde, hayatın ne berbat olduğunu kanser gibi iliklerimde hissederek ve fakat ölümsüzlük lanetine bulaşmış gibi ölemeyerek kalakalıyorum.

kader midir, insanları aydınlatıp, insanca yaşama ulaştırmaya kendini adayanların, madem konuşturmuyorsunuz, biz de yana yana anlatırız demeleri?

allahın kahretmesini beklediğim, o beni prometheus gibi her gün öldüren cani kalabalık!

üstelik hala var olmaları! hala haklı sayılmaları! hala öldürmeleri!

mazlumun yanında, ben yana yana...