'bugünün kitabını yazmak zordur' demişti selim ileri bu kitabı eleştirisinde. bir erken kaybedenler değildir daha çok oradaki hikayelerden birinin uzun hali gibidir. başta birçok markanın isminin geçmesi beni de rahatsız etmişti ve sanki biraz aceleyle yazılmış gibi duruyordu ama sonlara doğru daha çok sevdim kitabı.

her şeyin çok hızlı değiştiği ve her şeyi çok çabuk unuttuğumuz günümüzde o muhteşem direnişin, o güzel günlerin romanını yazmayı birinin düşünmesi ve bunu da o günlerin, o olayların en içinden bir insanın yapmasının çok değerli olduğunu düşünüyorum. bundan belki yıllar sonra daha kıymetli hale gelecek bu kitap. belki on yirmi sene sonra insanlar 'ya bak o zaman twitter, whatsapp ne kadar popülermiş' diyecek okuduklarında. başka kitaplar da yazılmalı, başka hikayeler de anlatılmalı, filmler de çekilmeli gezi direnişi ile ilgili, hepsi tarihe birer not düşmektir aslında. daha iyileri de yazılmalı. eğer biz şimdi yapmazsak, başkaları gelecek nesillere çok farklı şeyler anlatabilir. sırf bu yüzden bile kitabın edebi niteliğini bir kenara bırakarak emrah serbes'in yaptığı şeyin çok anlamlı ve değerli olduğunu düşünüyorum. hepimizin kütüphanesinde çocuklarımız için, yıllar sonra tekrar şöyle bir göz gezdirip ali ismaili, berkini, diğer kaybettiklerimizi, biber gazı soluyanları, gözünü kaybedenleri, anmak için bulundurmamız gereken bir kitaptır sanki.

bu türden girişimlerde bulunan bütün sanatçı dostlarımızı 'gezinin ekmeğini yiyor' diye töhmet altında bırakmak bize ne kazandıracak? ticari kaygı gütmesine zaten gerek de olmayan bir yazardır, çok ciddi bir okur kitlesi olan, yaşıtları içinde en çok tanınan isimlerdendir. selda bağcan da uğur mumcu'nun ekmeğini mi yiyor? edip akbayram, sivas katliamının rantını mı kovaladı? turgut özakman kurtuluş savaşı'ndan parayı götürdü mü diyeceğiz? biraz insaf, biraz destek. zaten şu kitabı yazacak, yazmaya cesaret edecek kaç kişi var?

gayet de akıcı, eğlenceli, keyifli bir kitaptır. her kitap suç ve ceza, sefiller olmak zorunda değil. okuyunuz, okutturunuz. şunun şurasında kaç kişiyiz?