anlamlandıramama hali içerisindeyim. abdulkadir meriçboyu'unun mutlu olmak varken şiiri dönüyor sürekli kafamda. hatta ezginin günlüğü'nün bestelediği şekliyle. yanılmıyorsam ezginin günlüğü bir sürü meriçboyu şiirini şarkı haline getirmişti. bu bilgiyi neden verdim onu da bilmiyorum. ruh halim buradan daha iyi anlaşılabilir belki.

şiir şöyle:

mutlu olmak varken bu dünyada
geceler geldi dayandı kapımıza
olduk acımızla sarmaş dolaş
bekledik düşümüzle koyun koyuna