-bu gecelerdir hep-

budur hep.. tüm varlığı, yokluğu.. adem oğlunun.. kızgınlığıdır geceleri.. kırgınlığı, nefreti, dinginliği.. bir giz gibi saklanır garip. gecelerdir hayat. varımız da yokluğumuzda bir sessizlikle çıkar ortaya.. bir ‘çıt’ sesi söküverir her şeyi.. bozuverir.. yüksek seslerdedir huzursuzluk.. bağıra bağıra söyler.. haklı olduğunu.. o ses tonudur onu haklı yapan.. değildir de.. sanır işte..

budur hep.. tüm yalnızlığı insanın. gecelerdir ortaya çıkartan salt gerçekliğini, insanın. gecelerdedir insanın maskeleri, yerlere düşen.. yerle sevişen tecrübeleridir geceler, insanın. bir rakı sofrasında derinden çalan bir zeki müren şarkısıdır.. müzeyyen senardır geceler.. neşet ertaştır.. ve yine budur.. insanı ağlatan. hıçkıra hıçkıra kendine sarılmak zorunda bırakan..

gaddar ve pis geceler.. iki kalp arasında en uzun yoldur geceler.. bir cellat’ın ellerindeki kandır. bir hakimin dilindeki cezadır geceler.. lanetlidir bazen. korkutucu, soğuk.. yalnızlığın daniskasıdır.. hiçbir şeyi yoktur soğuk ve ürkütücü sokaklardan başka.. gecelerin.. rast gele bir sokaktan geçen bir şarapçının dilindeki türküdür geceler..

ilk gençliğin en eğlenceli anlarıdır bazen geceler.. ilk anlarıdır hep ‘o an’ lardır geceler.. o an’lardadır, geceler.. hep oradadır.. beklemektedir sessizce.. misafirlerini, hazırlıklı hem..

tanrının yarattığı en güzel ve en çirkin şeydir.. büyük çelişkiler barındırır içinde.. fazlasıyla cömerttir, esirgemez lanetini ve şevkini.. bolca bulunur kesesinde insan ne isterse..

kanadı kırık bir kuşun çığlıklarında ses olur geceler.. yankıları evlere sığmaz.. boş ve tehlikeli sokaklarda aşar diyarları.. duyan olmaz bir köpeğin iniltilerini.. karanlıkta gördüğü şeylere bağıran.. bir köpek.. geceleri uyumaz pek. bekçisidir sokağın. gecenin kucağındaki en çok kredisi olan şeydir ses.. bir sestir geceyi yaran. bir sestir geceyi kapatan..

budur hep.. tüm varlığı, varlığı.. bu gecelerdir hep.. sesimize ses olan..