gökyüzü dökülür sanki bahçeye
saklanmam, seyrederim uzaktan
yağmur damlaları değerken ayağıma
bundan büyük huzur yok

erken kalktım, neden bilmem
kahve yaptım kendime
ve fark ettim verandada otururken
bugün hiç işim yok

yağmurun hatırlattığı her gün
canlanıyor bahçede
yağmurda yürüdüğüm her yol
uzuyor önümde

ve ben günleri izlerken
yağmur damlaları ayağıma değerken
kahvem bitmek üzereyken
bundan büyük huzur yok