ben ümit yasar oguzcan'ı evimizdeki eski bir kitabıyla keşfettim. sonra okudum okudum okumadim içtim o şiirleri. o kadar dokundu ki bana o kadar olur. hic abartmiyorum ezberledim tuğla gibi siir kitabinin her dizesini.
sevgilime sayfalarca yazdigim mektuplarda hep onun şiirleri de vardi.belki de ben onu tanimasaydim asik olmazdim.
o zamanlar internet filan yok siz bilemezsiniz. "acilar denizi" dar geldi bana.yasadigim küçük ilçenin küçük kütüphanesinde siir antolojisi kitaplarini alt üst ettim belki henüz okumadigim bir şiirine denk gelirim diye.
bu antolojilerden birinde onun için "liseli kizlarin şairi" diye bahsedildiğini duyduğumda öfkeden deliye dönmüstum.
sonradan babama hiddetten kizarmis yanaklarimi sağa sola sallayarak anlatmistim bunu (sizi babama şikayet ederim haaa). boyle demisler ama ben onu cok seviyorum siirlerini cok begeniyorum demistim. o da gayet sakin bi sekilde "sen de liseli bir kizsin zaten" demişti.
siz benim babama bakmayin, umit yasar ask var oldukça !