yillar once staj için başka bir şehirde kalan shebumi,çok güzel bir restorana gider..kaz dağlarında dağ evinden bozma pansiyonu da olan bir yerdir..odaları gezerken duvarda şu şiire rastlar..babasına hemen mesaj atar..
babadan gelen cevapsa shebumiyi kızartırken arkadaşlarını gülmekten yerlere yatırır.gene plan tutmamıştır...gene baba alt edilememiştir...

çocuklar sizin çocuklarınız değil,
onlar kendi yolunu izleyen hayatın oğulları ve kızları.
sizin aracılığınızla geldiler ama sizden gelmediler
ve sizinle birlikte olsalar da , sizin değiller.
onlara sevginizi verebilirsiniz , düşüncelerinizi değil.
çünkü onlarında kendi düşünceleri vardır.
bedenlerini tutabilirsiniz , ruhlarını değil.
çünkü ruhlar yarındadır.
siz ise yarını düşlerinizde bile göremezsiniz.
siz onlar gibi olmaya çalışabilirsiniz ama sakın onları
kendiniz gibi olmaya zorlamayın.
çünkü hayat geriye dönmez,
dünle de bir alışverişi yoktur.

siz yaysınız, çocuklarınız ise
sizden çok ilerilere atılmış oklar.
okçu, sonsuzluk yolundaki hedefi görür.
ve o yüce gücü ile yayı eğerek,
okun uzaklara uçmasını sağlar.
okçunun önünde kıvançla eğilin.
çünkü okçu, uzaklara giden oku sevdiği kadar,
başını dimdik tutarak kalan yayı da sever.

el cevap:madem ki yay "ben"im,
ok da benim,
hiç heveslenmesin ben nereye atarsam oraya uçacak..o kadar..