8 yaşında falandım. amcamın bakkalının önünde otururken 2-3 yaşında küçük bir kız çocuğu elinde cipsi, yolda yürüyordu. daha sonra artık ayağı mı takılmıştı ne oldu hatırlamıyorum cipsi park halindeki kamyonetin altına düştü. kız da onu almak için o tarafa doğru eğildi. sonra şoför aracı çalıştırdı içim haykırıyor "dur altında çocuk var dur" diye ama dışım sanki ağzımı zımbalamışlar olduğum yerde sadece izliyorum çıkış yapmaya çalıştı ilk hani bir taşın üstüne çıkarsın geri gelir ya o şekil oldu sonra tekrar gaza yüklendi geçti üstünden. o sıra çevreden bir çığlık kıyamet hemen toplandılar arabaya bindirip götürdüler. o gün bayağı ağladım ve birkaç gün uçuk çıkmıştı. sonra tekrar gittiğimde amcam geldi "badboy" dedi. "o geçen gün arabanın geçtiği kız var ya o öldü " ben nasıl diye sorunca kaburga ve akciğerlerini ezildiğini söyledi. gerçekten çok etkilenmiştim. hatta bazen ara ara aklıma geliyor düşünüyorum içten haykırırken dıştan nasıl ağzımı bıçak açmıyordu diye.