yalnız kalmasıdır, insanoğlu kendini en çok geceleri yalnız hisseder ve gerçekler geceleri daha net gözükür. geleceğini düşünür, sevgilisini, eski sevgilisini, ailesini, yaşadıklarını, yaralarını düşünür. uykusu bastırmaya başlar ama direnir, oysa çok da sever uyumayı geceleri uyumayan insanlar. kelimelere döker içini, o kadar yalnızdır ki, kelimeler bile terk eder onu. yalnızlığına küfreder, ama uyuyamaz.