üniversite sınavına hazırlandığım dönemde bir sabah erkenden kalkmış dershaneme doğru yürüyordum. yağmur mu yağmıştı neydi, hava hafif serin, yerler ıslaktı. bir köşe kalmıştı dershaneye varmama, orayı da dönünce biraz yürüdükten sonra sınıfıma girip dersimi dinleyecektim. köşeyi döndüm, az ileride bir motor tamircisinin önünde iki tane çocuk havaya doğru taş attıklarını gördüm. meğersem elektrik teline konmuş vaziyette uyuyan kumruyu hedef seçmişler ve vurmaya çalışıyorlar. çocuklara dur demeye kalmadan birisinin attığı taş isabet aldı ve hedef yere düştü. kumruyu başından vurmuştu, gözünden kan boşaldı yere. 2 dakika onun çırpınışını izledim, ne yapacağımı bilmiyordum. çocuklara da bağıramadım, siktir olup gidin diyemedim. içimde de kalmadı açıkçası. çok kırılmıştım. susmuş kalmıştım. üzerinden seneler geçti fakat unutamadım o sabahı.