hayatım boyunca kendi doğum günümü hiç sevemedim. hep saçma geldi. diğer günlerden tek farkı hediye almak. e o da o kadar önemli bir şey değil, alınan bir çok hediyeyi zaten sıradan günlerde kendi kendine alabilirsin. tarih itibariyle de öyle büyük (!) partiler veremedim. genelde çekirdek ailemin bulunduğu 'hadi yazın ortasında ölebilmek için pasta yiyelim' etkinlikleriydi bunlar. hatta kutlamadım da sayılabilir. çok rahat bir şekilde doğum günlerimi birbirinden ayırabilirim çünkü zaten sayılı kutladım. 1 kere arkadaşlarımla kutlayabildim mesela. onda da arkadaşlarım şans eseri gelebilmişlerdi. o yıl tanrı halime acımış olmalı ki birinin kardeşi su çiçeği olmuştu, birinin annesi izin alamamıştı, biri yeni tatilden gelmişti.

13 - 15'ten sonra yaşımı saymayı da doğum günümü aklımda tutmaya çalışmayı da bıraktım. yaşımı soran olursa '....... doğumluyum.' diyorum. kestirmeden iş. soran hesaplasın yaşımı.