sözlerini otur dinle dinle içerle... müziğine bırak kendini alsın götürsün seni...

albümde iki versiyonu var ve ikisi de farklı yollardan aynı ağırlıkta aynı yoğunlukta hissettiriyor gibi... hatta demli versiyonunu bir tık daha fazla etkileyici buluyorum sanırım.

en güzel bölümü sanırım şu;

"şurada olmayan ev var ya, işte bizim evimizdir
önümden her geçişinde hep aynı çocuğun sesi
büyük olur derler ya hep büyük düşlerin kırıkları
saklaması zor olurmuş izlerini"

ama en vurucu cümlesinin "onulmaz dert gibi değil bulunmaz deva gibi..." olduğunu düşünüyorum...

gece belli bir saatten sonra dinlemeyin derim. olmayan sevdalarına bile dertleniyor insan...