hastayım...
ne biçim grip anlamadım. kemiklerim sızım sızım sızlıyor. burnum akmıyor. göz yuvalarım, eklem yerlerim ağrıyor.
bence hayatlarının büyük bir bölümünü hasta olarak geçirenleri anlamak için hasta oluyoruz.
ağrı kesicilerin etkisi geçer geçmez ağrılara gark olmak zor...
hem hasta hem yalnızsanız o zaman aklınıza şairler, yazarlar hücum ediyor.
bu şiiri hastalık zamanlarımda hep hatırlarım. insanlar ne derin acılar yaşıyor...

kimsesizlik

yıllardır bir kılıcım kapalı kında,
kimsesizlik dört yanımda bir duvar gibi;
mustaribim bu duvarın dış tarafında,
şefkatına inandığım biri var gibi.
sanıyorum saçlarımı okşuyor bir el,
kıpırdamak istemiyor göz kapaklarım;
yan odadan bir ince ses diyor gibi gel!
ve hakikat bırakıyor hülyamı yarım.
gözlerimde parıltısı bakır bir tasın,
kulaklarım komşuların ayak sesinde;
varsın yine bir yudum su veren olmasın,
baş ucumda biri bana 'su yok' desin de!


kemalettin kamu