kasım ayından nefret ediyorum. eskiden sevmekte olduğum sonbaharın hüzünlü yanından da nefret ediyorum. kendimden de nefret ediyorum. tökezleye tökezleye sürdürdüğüm bir hayatım var; hiçbir şeyden memnun olmadığım ve hiçbir şekilde sevemeyeceğim. taklit etmekten, kendimden kaçmaktan, bazı şeylerle yüzleşme korkumdan ve bu ülkede olan bitenden gün be gün yoruluyorum. yaşamak için daha iyi bir dünya mümkün mü? ya da bu yaşam olmadı başa sardık diyelim, o da olumlu.