finlandiya'dan bir grup arastirmaci ile beraber calistigimiz bir proje sayesinde egitim sistemleri ile ilgili bircok sey ogrendim ama hala beni hayrete dusuruyorlar. arastirmacilardan biri ogretmenler arasindaki iletisimsizlikten dogabilecek problemler uzerinde bir arastirma yapmis. ogrenme laboratuarlari adi altinda bilgi paylasimi yapiyorlar ogretmenler. o kadar kusursuz bir sistemleri var ki acaba bu sorunlar neler olabilir diye sordum. yani ogretmenler neden birbirleri ile iletisime girmiyor, egitim yaklasimlarini paylasmiyor, diger siniflarda ne olduguyla ilgili bir merak duymuyor diye sordum. cevap cok ilgincti. ben performansa dayali bir sistem olabilecegi, ogretmenlerin kendi aralarinda yaristigini falan sandigim icin sasirdim. asil olay ogretmenler siniflarina ogrencilerine o kadar odaklanmislar ki bilgi paylasimina, yada diger siniflarda olan bitenler ile ilgili dusunmeye vakitleri yok. tek dertleri kendimi nasil gelistirebilirim, sinifima nasil katki saglarim, daha ne kadar verimli olabilirim olan insanlar bunlar. biz birbirimizin kuyusunu kazarken, ahlaki ve etik anlaminda yozlasirken adamlar egitimde cigir acmislar. bu yaz uygulamalari yerinde gorme firsatim olabilir, farkli uygulamalar ogrenirsem paylasirim.

(bkz: türk eğitim-öğretim sistemi) basliginda belirtmistim. turkiye'den finlandiya'ya belki de hergun bir grup gozleme gidiyor. devlet destekli projeler ile gezip geliyorlar. daha bir etkisi sistemimize dusmedi bakalim ne zaman farkina varacaklar.