hiçlik baş dönmesi olarak hissedilir. düşüş olarak hissedilir. bana öyle geliyor ki hiçlik bir ayrılık anksiyetesidir. hayattan kopacak olmanın ayrılık anksiyetesidir. bu ayrılık anksiyetesi yol ayrımına gelmek gibidir. iki yolu birden seçemezsin, hepsine sahip olamazsın. bir orada bir burada olamazsın. kaçak oynayamazsın. ikili oynayamazsın. her seçiş bir vazgeçiştir sözünün doğruluğunun en belirgin olduğu yol ayrımıdır. ya unutur ve eskisi gibi yalanlarınla, sağa sola tutunarak devam edersin ya da yalnızlığını kabul edip ölümlülüğünü kabul edip kendi mutluluğun ve insanların mutluluğu için üretmeye, yapıcı olmaya, keyif almaya yönelirsin. matrix'teki kırmızı hap, mavi hap gibi bir şey. hiçliğin dünyasında yaşama aracı hazdır. amaç ise zaten hiç olmamıştır.