tahliye edileceğinden zerre şüphem yoktu. çünkü hukuk sistemini tanıyorum. çünkü eril yazgıyı biliyorum. ha ceza verilseydi şaşırırdım. ama ümitlenmezdim. bu ülke için ümit etmeyi bıraktım. kendimde fark ediyorum ki artık bunlara eskisi kadar kızmamaya başladım. çünkü alıştım. çünkü alıştırıldık. evet siz erkekler, sokakta gördüğünüz kadını darp edebilir, kadına küfredebilir, laf atabilirsiniz. bir cezai yaptırımı yok. ahlak dediğimiz kavramın içi boş bir balondan farkı kalmadı. hülasa iş kendilerine döndüğünde ama ahlak bekçileri onlar, namus bekçileri onlar. kafayı yiyorum kafayı.

kadınlar ne yapabilir? öncelikle hiçbir kadının bir diğer kadına düşman gözüyle bakmaması gerek. sokakta gördüğünüz kadınları çekiştirmektense laf atılan kadınların yanından yürüyüp yalnız olmadıklarını ya da güçlü olduklarını bir nebze gösterebiliriz. biz kenetlenmedikçe çark dönmeye devam edecek. sokakta yürüdüğü, parkta spor yaptığı için özür diler hale gelmesin kadınlar. o zaman bizler yönetilen, boyun eğen bir metadan, bir robottan daha fazlası olamayacağız.