linki açamadım. görüntüleri izleyemem çünkü! arkadaşların yazdıklarına bile ağladım.
kendimi ne kadar çaresiz hissediyorum.
anaların binbir meşakkatle yetiştirdikleri o kuzuları fütursuzca ölüme yollayanlar, onları böylesi acı bir ölümle bu dünyadan ayıranlar:
dilerim yüreğiniz öyle yansın ki, öyle acılar tadın ki, acınızı hafifletecek ufacık bir çare bulamayın.
çok üzgünüm, elimden bir şey gelmiyor...
ölümün bile hayırlısını dileyen bilge yaşlılar ne kadar da haklılar!
o askerlerin aileleri neye yansın, öldüklerine mi? yoksa böyle acı bir şekilde öldüklerine mi?
zaten anneleri de bu olaydan sonra acıdan ölürler. dünyaları zindan olur!
sabır dilerim hepsine...