"... sonra zaman içinde yeniden buldum kendimi, saati işitince. büyükbabamındı, ve babam bana verdiği zaman , quentin, sana bütün umutların ve özlemlerin mezarını veriyorum demişti; o daha çok insan yaşantılarının saçmalığına varman için acıta acıta kullanılmaya elverişlidir, böylece senin kişisel ihtiyaçlarını babanın ve onun da babasının karşıladığından daha çok karşılamayacaktır. bu saati sana zamanı hatırlayasın diye değil, ara sıra onu bir an unutasın ve soluğunun hepsini onu elde etmek için harcamayasın diye veriyorum. çünkü şimdiye kadar hiçbir savaş kazanılmamıştır, demişti. dahası savaşılmamıştır bile. savaş alanı insanların delilikleri ile umutsuzluklarını ortaya çıkarır ve zafer, felsefecilerle budalaların hayalidir."

ses ve öfke - william faulkner