iranlı yönetmen asghar farhadi bir ayrılık (bkz: jodaeiye nader az simin - asghar farhadi)
ile dikkatleri üzerine çekmişti. 2011 yılında amerika eliyle dağıtılan oscar'larda en iyi yabancı film dalında ödülü bir iran filminin alması sonucunda gündeme oturmuştu. filmi o dönem izlemiş ve çok beğenmiştim. seyrettiğim ilk iran filmiydi ve yönetmeni takibe karar verdim. bir kaç yıl sonra geçmiş (bkz: le passé - asghar farhadi) ile yine iyi bir iş çıkardı. ve satıcı filmini taze taze seyrettim. bu film de kendinden sonra öykü ve karakterler üzerine tartışma çıkarmayı başarıyor.

film; gizem, gerilim ve merak duygusu ile başlıyor, hesaplaşma, ahlak ve adalet çerçevisinde taşları yerine oturtuyor. adalete güvenin zedelendiği toplumlar açısından iran'ın da bizde aşağı yanı kalmadığını görüyoruz. ve yine konuya vakıf olmasam da kohlberg’in ahlak gelişimi kuramı hakkında biraz fikir veriyor. iran evleri ve sokaklarını görmek, akıcı dialoglar ile film kendisini pür dikkat izletiyor. yine güzel bir detay film içindeki tiyatro sahnesinde yeri geliyor seyirci oluyoruz, yeri geliyor oyuncu oluyoruz ve o gerilimi bizlere de yaşatmayı başarıyor.