tam konuyla ilgili yazacaktım ki lake of the hell yazmış sağ olsun. ben de onun gibi dilek oğan ile kemal kurkut'u aynı kefeye koyamıyorum ve kemal kurkut olayı neresinden bakarsan bak ikircikli bir mevzu.

konu üzerine ceza hukuku üzerinden uzun uzadıya yorum yapılabilir. gerçekten farklı açılardan çok farklı tutarsızlıklar var olayda. nevruz kalabalığı, şahsın çıplak ve eli bıçaklı olması, polisin öldürmeyici şekilde ateş etmesi gerekirken şahsın bir şekilde ölmüş olması vs. işin içinden çıkabilmek için olay yeri raporları, adli tıp raporları ve savcılık incelemeleri çok mühim. çok sürüncemeli bir olay.

ancak sözlüğe baktığımız zaman iğrenç bir propagandaya alet edildiğini görüyoruz kurkut'un. bu ülkede birileri ölüyorsa o hepimizin sorunudur. hele bu kişi iddia edildiği gibi polis tarafından "infaz" edildiyse daha da ciddi olmak suretiyle hepimizin dikkatini çeker. çünkü hepimiz bu ülkenin vatandaşıyız ve polis de bu devletin polisi.

unutmayacağız, affetmeyeceğiz ne demek oluyor anlamıyorum ben. ne yapacaksınız yani intikam mı alacaksınız? pkk'nın 40 senedir kadın, çocuk, genç, yaşlı, doktor, öğrenci, öğretmen, asker, polis demeden katlettiği insanlar intikamınız olmuyor mu aslında? olaylara sürekli tek taraftan bakıp sadece "belirli ölümlere" odaklanıp oradan sürekli insanları vicdansız, ahlaksız, faşist diye yargılayıp ölümlerden prim yaptığınız gerçeği değişiyor mu? insanları bu üslubunuzla esas bölen, esas faşistlik yapan siz olmuyor musunuz? daha doğru düzgün olay belli olmadan, insanlar fikirlerini yazmadan hemen hakaretlere başlamak da neyin nesi oluyor?

bir de haysiyetsizler kim oluyor? nedir bu haysiyet düşkünlüğü? kim belirliyor insanların haysiyetli olup olmadığını? çok şükür biz haysiyetin ne olduğunu gazi mustafa kemal'lerden öğrendik. milletin geleceği için, emperyalizmin boyunduruğundan kurtulmak için dik durmak gerektiğini, haysiyet sahibi, karakter sahibi olmak gerektiğini bize o öğretti. şimdi gelip ucuz propagandanızla kimse haysiyetsiz diyemezsiniz. çünkü siz her ölen kürt vatandaşından memnun olan kan emiciler gibi iki yüzlüsünüz. birileri buna sevinirken siz de bağcıyı dövmeye fırsat buluyorsunuz. derdiniz asla çözüm bulmak değil, bağcıyı dövmek ve bu ikiyüzlülüğünüz mide bulandırıyor. kemal kurkut bunun ne ilk malzemesi ne de sonu olacak. haysiyetmiş... size kaldı ya anasını satayım haysiyeti belirlemek de...