şu sıralar başka sinema dahilinde izlenebilen, 2000 yapımı kısa güzellik father and daughter'ın da yaratıcısı olan michael dudok de wit'in ilk uzun metrajlı güzelliği. studio ghibli'nin sihirli ellerinin de değdiği bu 80 dakikalık diyalogsuz animasyon sizi bir süreliğine kendi dünyasına çekecek bir masal. muhteşem çizimler ve müzikler diyalogların yokluğunun hissetmiyor hatta filmi daha da etkileyici hale getiriyor.

!---- spoiler ----!

film izleyiciyi atmosferine çekmek konusunda çok başarılı. baştaki fırtına ve tsunami sahneleri boyunca kendini felaketin ortasında kalmış hissetmemek ya da kazazedemiz o kayaların arasından yüzerek geçmeye çalışırken boğulur gibi olmamak mümkün değil gibi.

şimdi ne olacak? kurtulacak mı? gibi sıradan sorularla izlemeye başladım ama kırmızı kaplumbağanın bir kadına dönüşmesinden sonra kendimi sorulardan kurtarıp bu masalın akışına bıraktım. kumsalda uzanıp gece yıldızları izledim, yengeçlerle koşuşturdum, biraz uçtum ve kaplumbağalarla yüzdüm.
film bittiğinde ise önümüzde apaçık iki seçenek vardı: ya adadan kurtulamayacağını anlayan adamımızın hayalleriyle hayatta kaldığına inanacaktık ya da her şeyin gerçekten de böyle olup bittiğine. ben elbette ikincisini seçtim ve hüngür hüngür ağladım.

!---- spoiler ----!