1853 - 1890 yıllarında yaşamış xıx. yy ressamıdır. saf ve parlak renklerden, hareketli fırça darbelerinden oluşan benzersiz üslûbuyla hollanda'nın yetiştirdiği en büyük resslamlardan biridir. (bkz: empresyonizm)

van gogh'un yaşamına yön veren en önemli üç etken din, edebiyat ve resimdi. 10 yıl süren sanat yaşamında yaklaşık 800 yağlıboya, 700 dolayında suluboya resim yaptı ve desen çizdi. gerek sanat hayatı boyunca, gerekse parasızlıkla ve acılarla geçen yaşamı boyunca yalnızca kardeşi theo'dan destek gördü. yaşamını etkileyen ruhsal bunalımlar sonunda onu intihara sürükledi. eserlerinin değeri ve resimdeki ustalığı, ancak ölümünden sonra anlaşılabildi. eserleri bugün dünyanın önde gelen müzelerinin en değerli yapıtları arasında sergilenmektedir.


vincent van gogh, 1886'da kardeşi theo ile birlikte yerleşmek için gittiği paris'te, izlenimci ressamların tablolarını görme fırsatı buldu. en başta claude monet ve pierre auguste renoir olmak üzere, empresyonizm (izlenimcilik) akımı mensubu fransız ressamların yapıtlarından etkilenip, zamanla izlenimcilerin renk ve üslûp anlayışını benimsedi. yine, o dönemde başkentteki sanat çevrelerinin ilgiyle takip ettikleri japon baskılarının saflığı ve parıltılı renkleri ona ilham verdi.

paris'in kalabalık ve hareketli yaşamından bunalıp daha sakin bir ortamda çalışabilmek için kardeşi theo'nun yardımıyla fransa'nın güneyindeki arles'te bir köye yerleşti. burada sürekli açık havada çalıştı. boyaları birbirine hiç karıştırmadan ve canlı renkler kullanarak çiçek açan meyve ağaçlarının, güneş ışığıyla yıkanan tarlaların, servi ağaçlarının, ayçiçeklerinin, kendi odasının ve köyde yaşayan insanların portlerini yaptı.

1888'de arles'e gelip yanına yerleşen sanatçı arkadaşı paul gaugin ile aynı evi paylaşmaya ve açık havada birlikte resim yapmaya başladılar. ne var ki iki sanatçının yaşam tarzlarındaki ve sanat anlayışlarındaki farklılıklar, aralarında şiddetli kavgalara neden oldu. vincent van gogh'un devamlı resim yaparak geçirdiği hayatının son yılları sinir krizleriyle ve intihar girişimleriyle geçti.

fransa'nın güneyinde, arles'da geçen yaşamının son yılları (1888 - 1890) sanatçının en çok ürettiği ve en ünlü tablolarını yaptığı dönemdir. eserlerinin en ünlüleri bu dönemde yaptığı ayçiçekleri, sandalye ve pipo, yıldızlı gece isimli eserleri ve kendi portresidir.